• Ray Keith — Jungle Fi Dread 6:01
• Ray Keith — What Time Dread 6:07
Review: Cor blimey, Ray Keith op 31. Dit is een uitgave van bijbelse proporties. Beide maken gebruik van de kenmerkende Dread-vibe van Keith, maar met alle moderne tactieken van de dag (grote drones, trippy bassen, onheilspellende wolken van uitgekiende funk), beide stukken zijn scholing van een echte jungle-OG. "Jungle Fi Dread" draait helemaal om de pauzes en sirenes, die je rechtstreeks terugvoeren naar A.W.O.L 1993, terwijl "What Time Dread" de druk verhoogt met een aantal serieus bedompte wendingen op de zang en meer wazige tonen en texturen dan je lokale fournituren. Wat een enorme uitgave.
• Ray Keith — What Time Dread 6:07
Review: Cor blimey, Ray Keith op 31. Dit is een uitgave van bijbelse proporties. Beide maken gebruik van de kenmerkende Dread-vibe van Keith, maar met alle moderne tactieken van de dag (grote drones, trippy bassen, onheilspellende wolken van uitgekiende funk), beide stukken zijn scholing van een echte jungle-OG. "Jungle Fi Dread" draait helemaal om de pauzes en sirenes, die je rechtstreeks terugvoeren naar A.W.O.L 1993, terwijl "What Time Dread" de druk verhoogt met een aantal serieus bedompte wendingen op de zang en meer wazige tonen en texturen dan je lokale fournituren. Wat een enorme uitgave.